คือ ภาวะที่มีการสะสมของน้ำอยู่รอบอัณฑะภายในถุงลูกอัณฑะ ทำให้ถุงอัณฑะโป่งพองอออกมาโรคถุงน้ำลูกอัณฑะเป็นโรคที่ไม่อันตรายและส่วนใหญ่จะหายได้เองโดยไม่ต้องการการรักษาเด็กแรกเกิดพบโรคนี้ได้ถึงร้อยละ 10 แต่ผู้ป่วยร้อยละ 80-90 หายได้เองเมื่ออายุ 12-18 เดือน

ผู้ป่วยจะมีอาการถุงอัณฑะโป่งพอง 1-2 ข้าง ไม่เจ็บ มักจะเคลื่อนที่ได้ดีกว่าโรคไส้เลื่อนไม่สามารถดันให้กลับเข้าไปในช่องท้องดเหมือนโรคไส้เลื่อน ถ้าเป็นชนิดที่น้ำมีช่องทางติดต่อกับในช่องท้อง ก้อนอาจจะยุบลงได้ในท่านอน

การตรวจร่างกายจะพบถุงอัณฑะโตขึ้น, ก้อนที่ถุงอัณฑะจะมีลักษณะนุ่ม,คลำเหนือก้อนได้เพราะก้อนไม่ได้ต่อออกมาจากในช่องท้องเหมือนโรคไส้เลื่อน เมื่อส่องไฟที่ก้อน (transillumination test) จะมีการเรืองแสงได้เป็นลักษณะที่ค่อนข้างเฉพาะเจาะจงกับโรคนี้